Opis
Zawartość : Inulina z Korzenia cykorii mielona 100 kapsułek WEGAŃSKICH - CELULOZOWYCH (HPMC)
- Sposób użycia:
- 1 - 2 tablatek dziennie 30 min przed jedzeniem.
- kurację prowadzić najlepiej przez trzy miesiące
- Warunki przechowywania: Przechowywać w suchym , ciemnym miejscu niedostępnym dla dzieci.
- UWAGI : Nie przekraczać zalecanej porcji dziennej. Nie stosować u kobiet w ciąży, karmiących oraz dzieci do 7 roku życia.
- Produkt nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) prawidłowo zróżnicowanej diety.
Co to jest inulina? Inulina – występowanie i naturalne źródła
Inulina w sposób naturalny obecna jest w niektórych częściach spichrzowych roślin i wykorzystywana przez rośliny jako materiał zapasowy. W przyrodzie występuje w mniszku lekarskim, omanie wielkim, słoneczniczku bulwiastym (topinamburze) czy cykorii. Jest częstym związkiem w rodzinie Astrowatych (Asteraceae Dum.). W sklepach ze zdrową żywnością znajdziemy inulinę z agawy. Pod względem chemicznym inulina to polisacharyd (wielocukier), ma charakter niskocząsteczkowego polimeru o słabej rozpuszczalności w wodzie.
Dla potrzeb przemysłu, m.in. farmaceutycznego, jest ekstrahowana z roślin. Najczęściej spotykamy inulinę pochodzącą z korzenia cykorii czy topinamburu, inulina dostępna w obrocie ma postać białego proszku. Istotne są tutaj właściwości stricte kulinarne, jak i zdrowotne – stosunkowo niska kaloryczność (1,5 kcal/g) i mały stopień słodkości. Oprócz właściwości prozdrowotnych, chemicznie istotne są właściwości żelujące – w przemyśle inulina wykorzystywana jest jako środek zagęszczający i składnik stabilizujący niektóre produkty spożywcze
Inulina – właściwości
Inulina to substancja prebiotyczna, która wzbogaca mikroflorę jelit w bakterie kwasu mlekowego – głównie Bifidobacterium (niektóre źródła podają również Lactobacillus). Związek ten ze względu na budowę chemiczną jest oporny na enzymy trawiące cukry i bez większego problemu dociera do jelita grubego. Inulina praktycznie nie wchłania się w przewodzie pokarmowym, ulega przemianie w jelicie grubym na skutek procesów hydrolizy i fermentacji (badania pokazują, iż stosowanie inuliny znacząco zwiększa populację bakteryjną w jelicie grubym). Rozwój bakterii jelitowych na skutek suplementacji inuliny w widoczny sposób ogranicza także rozwój patogennej flory bakteryjnej (m.in. na skutek wytwarzanego pH). W badaniach na zwierzętach wykazano, że inulina oddziałuje na aktywność enzymatyczną jelit oraz ogranicza rozrost patogenów, jak Salmonella, Listeria, Shigella.
Inulina – wpływ na jelita i cykl wypróżnień. Właściwości probiotyczne inuliny
Inulina stosowana doustnie razem z pektynami i błonnikiem wspiera cykl wypróżnień, wpływając na ruch robaczkowy (na skutek oddziaływania na mięśnie gładkie jelit, i ich kurczliwość).
W badaniach z udziałem dzieci (4–24 miesiące) odnotowano korzystny wpływ związany ze spadkiem częstości występowania zaparć. Istotne jest również to, że lepsze wyniki zaobserwowano, gdy bakterie kwasu mlekowego były stosowane w towarzystwie inuliny, co niejako potwierdza jej właściwości prebiotyczne.
Inulina – wpływ na miażdżycę i cholesterol. Właściwości kardioprotekcyjne inuliny
Inulina stosowana doustnie w wyraźny sposób wpływała na frakcję LDL i poziom trójglicerydów. Badania prowadzone z udziałem inuliny i diety niskotłuszczowej odnotowały spadek ilości TG o ok. 7 proc. u mężczyzn i 12 proc. u kobiet oraz jednoczesny wzrost dobrego cholesterolu (frakcji HDL). Okres, po jakim odnotowano taki spadek i odpowiednio wzrost, to kilka tygodni. Dodatkowo inulina ograniczała wchłanianie cholesterolu w świetle jelita (na skutek wzrostu lepkości treści pokarmowej). Wniosek jest taki, że inulina i jej pochodne, czyli fruktany mają wpływ na serce (na profil lipidowy) – wnioskować można zatem, że inulina posiada tzw. właściwości hipolipemiczne.
