Opis
Zawartość : 100 kapsułek żelatynowych
- Sposób użycia: 1 - 2 kapsułek 1 x dziennie. Kapsułkę połknąć i popić dużą ilością wody 30 min przed poziłkiem, nie przekraczać dawki.
- Warunki przechowywania: Przechowywać w suchym , ciemnym miejscu niedostępnym dla dzieci.
- UWAGI : Nie przekraczać zalecanej porcji dziennej. Nie stosować u kobiet w ciąży , karmiących oraz dzieci do 12 roku życia.
- Produkt nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) prawidłowo zróżnicowanej diety.
- Przeciwwskazannia: osoby biorące leki przeciwcukrzycowe, muszą kontrolować poziom cukru, gdyż kozieradka go obniża.
Dziurawiec zwyczajny – krótka charakterystyka
Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) to roślina z żółtymi kwiatami i charakterystycznymi małymi kropeczkami na liściach, które pod światło wyglądają jak podziurawione. Stąd też nazwa - dziurawiec. Te "dziury" to zbiorniczki zawierające lotne olejki eteryczne.
Dziurawiec zwyczajny powszechnie występuje na łąkach i polanach. Okres jej kwitnienia przypada na drugą połowę czerwca, w okolicy świętą Świętego Jana. Dlatego na dziurawiec często mówi się ziele świętojańskie. Dziurawiec znany był już w starożytności, wtedy przypisywano mu magiczne właściwości. Działanie prozdrowotne tej rośliny wykorzystywane było powszechnie w medycynie ludowej. Przez lata dziurawiec używano do leczenia wielu dolegliwości, m.in. schorzeń układu oddechowego, moczowego, pokarmowego oraz na problemy skórne. Hyperycyna, będąca główną substancją aktywną zawartą w zielu dziurawca, w połączeniu z promieniowaniem ultrafioletowym zwiększa wydolność układu hormonalnego, leczy stany lękowe, nerwicowe i depresyjne. Po napar z dziurawca sięgano w przypadku dolegliwości ze strony wątroby i dróg żółciowych, a nalewki pito "na melancholię".
Ziele dziurawca – bogactwo składników aktywnych
Surowcem posiadającym monografię farmakopealną jest ziele dziurawca. Zawiera ono wiele cennych składników. Najważniejsze z nich to:
- hyperycyna (czerwony barwnik) wykazująca właściwości uspokajające i przeciwdepresyjne, ale również fotouczulające,
- hyperozyd działa moczopędnie,
- hyperforyna o aktywności antybiotycznej, ale również przeciwdepresyjnej,
- rutyna, kwercetyna, które uszczelniają naczynia włosowate,
- kwasy fenolowe działające przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo oraz antyoksydacyjnie,
- garbniki o właściwościach ściągających, bakteriostatycznych, ale również żółciotwórczych i żółciopędnych,
- olejek eteryczny działający antyseptycznie, przeciwzapalnie i regenerująco.
Ta cała gama składników aktywnych sprawia, że dziurawiec od lat szeroko wykorzystywany jest w lecznictwie. Działanie preparatów z zielem dziurawca zależy od tego jakim procesom zostanie ono poddane po wysuszeniu. Dlatego alkoholowe wyciągi działają na ośrodkowy układ nerwowy, a wodny napar z dziurawca pobudza układ trawienny do pracy. Natomiast macerat zastosowany zewnętrznie nada się do leczenia ran. Aby dziurawiec zawierał najwięcej składników aktywnych, roślina musi zostać zebrana w okresie kwitnienia.
Dziurawiec – właściwości lecznicze i zastosowanie
O właściwościach leczniczych ziela dziurawca decyduje szereg drogocennych składników aktywnych. Obecnie wykorzystywany jest głównie korzystny wpływ dziurawca na układ pokarmowy oraz nerwowy. Napar z dziurawca zastosowany po posiłku działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, a wypicie go przed jedzeniem pobudza układ trawienny do pracy. Dzięki temu można uniknąć objawów związanych z niestrawnością szczególnie po tłustym i ciężkostrawnym daniu. To nie jedyne korzystne działania jakie ziele dziurawca zwyczajnego wykazuje w układzie pokarmowym. Dzięki działaniu rozkurczowemu na drogi żółciowe można po niego sięgać w przebiegu stanów zapalnych, zastoju żółci i kamicy żółciowej. Ponadto dziurawiec wspomaga pracę wątroby. Zaleca się go do stosowania również w stanach zapalnych błony śluzowej żołądka i jelit, przy braku apetytu, skurczowych bólach brzucha, wzdęciach, zgadze, a także przy obniżonym wydzielaniu soku trawiennego. To szerokie spektrum działania w przewodzie pokarmowym sprawia, że dziurawiec to popularny składnik wielu ziołowych herbatek oraz tabletek na trawienie.
Jak jeszcze wykorzystywany jest w medycynie dziurawiec zwyczajny?
- Po dziurawiec można sięgać w przypadku każdego rodzaju kamicy moczowej. Działa moczopędnie i jednocześnie rozkurczowo. Nie mniej jednak jest to zastosowanie bardziej wykorzystywane w medycynie ludowej niż popularnej farmakoterapii tego schorzenia.
- Dziurawiec posiada właściwości uspokajające i wykorzystywany jest niekiedy do leczenia depresji. Swoje działanie dziurawiec zawdzięcza hyperycynie. Substancja ta hamuje rozkład serotoniny, neuroprzekaźnika nazywanego także "hormonem szczęścia". Ponadto hyperycyna jest inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny, noradrenaliny i dopaminy, a także działa na receptory dla serotoniny. Podobnie działają klasyczne leki przeciwdepresyjne. Ekstrakty z dziurawca mogą być wykorzystywane jako opcja leczenia drugiego bądź trzeciego rzutu u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną depresją. Gdy pacjenci ci dodatkowo nie chcą zażywać syntetycznych farmaceutyków albo ich nie tolerują. Nie mniej jednak ze względu na interakcje z wieloma lekami stosowanymi w depresji, która wymaga często złożonego leczenia, dziurawiec rzadko rekomendowany jest pacjentom cierpiącym na tą chorobę.
- Dziurawiec stosowany jest również w leczeniu bielactwa oraz innych zmian na skórze związanych z zaburzeniami pigmentacji. Wyciąg z rośliny podawany jest doustnie, a jednocześnie sok lub olej stosowany jest do przemywania różnych zmian skórnych, które następnie poddawane są fototerapii.
- Wyciągi olejowe z dziurawca wykorzystywane są do leczenia ran, odmrożeń i oparzeń. W miejscu uszkodzenia skóry działają antyseptycznie i ściągająco. Ponadto można je stosować miejscowo w przypadków stanów zapalnych w obrębie śluzówki jamy ustnej, m.in. na ból gardła, zapalenie dziąseł.
Dziurawiec- szkodliwe interakcje, działania niepożądane, przeciwwskazania
Dziurawiec mógłby być wykorzystywany bardzo szeroko w medycynie gdyby nie jego właściwości fotouczulające oraz działanie aktywujące izoenzymy cytochromu P450 odpowiedzialnego m.in. za metabolizm wielu leków. Ponadto głównie hyperycyna wpływa na p-glikoproteinę, która odpowiada za transport leku w komórce. Pobudzenie tego białka może zwiększać oporność lekową i zmniejszać wchłanianie leków transportowanych przy jego udziale. Ze względu na te mechanizmy dziurawca nie powinno się łączyć z tabletkami antykoncepcyjnymi, antybiotykami, lekami przeciwzakrzepowymi (warfaryna), digoksyną, chemioterapeutykami przeciwnowotworowymi, inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (sertalina, wenlafakcyna) oraz innymi lekami o działaniu ośrodkowym również wykorzystywanymi w terapii depresji (m.in. klozapina, alprazola, aripiprazol, zopiklon, diazepam).
Farmakoterapia wielu chorób jest głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatów z dziurawcem. Zarówno jeśli chodzi o suplementy zawierające suche ekstrakty, jak i olejowe oraz alkoholowe wyciągi, a także napary. Dziurawiec nie powinien być podawany dzieciom, jak również kobietom w ciąży i karmiącym piersią.
Zawarta w zielu dziurawca hyperycyna mimo, że wykazuje działanie uspokajające i przeciwdepresyjne może być stosowana jedynie w monoterapii. Ze względu na wysokie ryzyko interakcji z lekami stosowanymi w psychiatrii.
Zawarta w dziurawcu hyperycyna zwiększa wrażliwość na światło słoneczne. Stosowanie latem preparatów z dziurawcem w połączeniu z ekspozycją na słońce może prowadzić do powstania fotouczuleń i oprzeń szczególnie u osób z jasną karnacją, znamionami i istniejącymi chorobowymi zmianami skórnymi. Jeśli chodzi o leczenie ran oraz zmian barwnikowych za pomocą dziurawca również należy ograniczyć ekspozycję na słońce.
Stosując preparat z dziurawcem zawsze należy poinformować o tym fakcie lekarza. Jest to bardzo ważne nie tylko dla skuteczności prowadzonej farmakoterapii, ale również dla własnego zdrowia i życia.
Do działań niepożądanych oprócz reakcji fototoksycznych można zaliczyć:
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
- zmęczenie,
- bóle głowy.
Nie mniej jednak toksyczność dziurawca jest stosunkowo niska i zioło może być stosowane przez dłuższy czas.
Nalewka z dziurawca, napar, tabletki – dostępne preparaty
Lata badań nad zielem dziurawca pokazały, że w zależności od tego jakim procesom chemicznym zostanie ono poddane inne związki zostaną z niego wyekstrahowane. Dzieje się tak ponieważ hyperycyna i hyperforyna lepiej rozpuszczają się w alkoholu i w oleju niż w wodzie. Dlatego pijąc napar z dziurawca osiąga się słabe efekty przeciwdepresyjne. Herbatka z dziurawca sprawdza się dużo lepiej w przypadku zaburzeń funkcjonowania dróg żółciowych oraz problemów trawiennych.
W stanach wyczerpania nerwowego znacznie lepiej jest sięgnąć po olejowy macerat z dziurawca lub wyciąg alkoholowy. Składniki wyekstrahowane do fazy olejowej świetnie nadają się także do przemywania różnych zmian skórnych. Macerat olejowy można zastosować na pęknięcia naskórka, zmiany trądzikowe, rany, otarcia itd
