Opis
Zawartość : 100 kapsułek żelatynowych
- Sposób użycia: 1 kapsułeka 1 x dziennie 30 min przed posiłkiem popijać wodą, nie przekraczać dawki. MKASYMALNIE 14 DNI A NASTĘPNIE 14 DNI PRZERWY. Cykl mozna powtarzać trzykrotnie a następnioe trzy miesiące przerwy.
- Warunki przechowywania: Przechowywać w suchym , ciemnym miejscu niedostępnym dla dzieci.
- UWAGI : Nie przekraczać zalecanej porcji dziennej. Nie stosować u kobiet w ciąży , karmiących oraz dzieci do 7 roku życia.
- Produkt nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) prawidłowo zróżnicowanej diety.
Aminek egipski – zastosowanie i wskazania
Lecznicze właściwości aminka egipskiego ceniono już w czasach starożytnego Egiptu. Roślina ze względu na działanie rozkurczające była wykorzystywana przy problemach jelitowych, wśród kobiet cierpiących na bóle menstruacyjne, w razie występowania nieżytów górnych dróg oddechowych z dusznościami oraz w chorobach dróg moczowych.
W ziołolecznictwie ceniony jest pozytywny wpływ Ammi visnaga na układ sercowo-naczyniowy. Owoce aminka rozszerzają naczynia wieńcowe i poprawiają ukrwienie mięśnia sercowego. Są tradycyjnie stosowane w stanach przed i po zawale mięśnia sercowego oraz w niewydolności wieńcowej i dusznicy bolesnej.
Ponadto działają spazmolitycznie na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych nerek. Zwiększa to wydajność pracy nerek i ułatwia wymywanie piasku nerkowego.
Aminek jest pomocny w łagodnych postaciach przerostu gruczołu krokowego u mężczyzn. W nieżytach dróg oddechowych odwary z owoców rośliny zapobiegają wystąpieniu stanów skurczowych drzewa oskrzelowego. W medycynie ludowej stosowana była nalewka z aminka egipskiego.
Aminek egipski – działanie, właściwości, skład
Substancje czynne zawarte w owocach aminka egipskiego (Ammi visnagae fructus) to piranokumaryny (wisnadyna, samidyna i dihydrosamidyna), pochodne furanochromenonu, takie jak kelina (0,3-12,2%) i wisnagina (0,05-0,30%), związki samidynowe, glikozydy (kelinina, kelinol), flawonoidy (akacetyna, kwercetyna, ramnetyna, izoramnetyna i ramnazyna), olejki eteryczne (ok. 0,1-0,2%; 21 składników zidentyfikowanych m.in. kwas 2,2-dimetylobutanowy, izomaślan izobutylu, linalol, octan bornylu, tymol) oraz kwasy fenolowe (np. kwas kawowy).
Surowiec działa spazmolitycznie na mięśnie gładkie naczyń wieńcowych (zwiększenie przepływu wieńcowego), jednocześnie podnosząc objętość wyrzutową mięśnia sercowego i wywołując efekt inotropowy dodatni. Badania na zwierzętach laboratoryjnych z wisnadyną wykazały zdolność substancji do wybiórczego hamowania czynności skurczowej mięśniówki aorty i żyły wrotnej. Podanie wisnadyny drogą dożylną skutkowało obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi bez wpływu na częstotliwość pracy serca (puls). Kelina wyizolowana z owoców poprawiała ukrwienie mięśnia sercowego i usprawniała jego metabolizm (badania na zwierzętach). Podawano ją także pacjentom cierpiącym na ataki dusznicy bolesnej oraz osobom ze stwierdzoną miażdżycą naczyń wieńcowych. Badanie kliniczne potwierdziło skuteczność substancji w zapobieganiu atakom dławicy piersiowej, nie wykazano natomiast wpływu keliny na profil lipidowy. Inne badania sugerują wzrost ilości cholesterolu HDL przy braku zmiany stężenia trójglicerydów oraz cholesterolu LDL pod wpływem keliny. Wymaga to dalszych badań.
Pochodne piranokumaryny oraz furanochromenonu działają rozkurczowo w łagodnych stanach spastycznych dróg oddechowych, stąd ich zastosowanie tradycyjne w przypadku astmy i nieżytów oskrzeli. Najprawdopodobniej u podstaw mechanizmu działania tych substancji leży hamowanie enzymu fosfodiesterazy. Ponadto udowodniono działanie rozluźniające wodnych i etanolowych ekstraktów Ammi visnaga na mięśnie gładkie moczowodów. Badania na zwierzętach laboratoryjnych wykazały protekcyjne działanie keliny i wisnaginy przeciwko tworzeniu się kryształów szczawianu wapnia w drogach moczowych szczurów.
Kelina zawarta w owocach aminka egipskiego wpływa na repigmentację skóry osób dotkniętych bielactwem w połączeniu z promieniowaniem UV. Takie działanie udowodniono zarówno dla substancji podanej drogą doustną, jak i nałożonej na skórę w postaci żelu. Owoc aminka egipskiego wykazuje pewną zdolność przeciwutleniającą (badania butanolowego ekstraktu Ammi visnaga).
Aminek egipski – stosowanie i dawkowanie
Owoce aminka egipskiego wchodzą w skład preparatu leczniczego stosowanego tradycyjnie jako środek o działaniu moczopędnym. Płyn doustny jest wskazany w chorobach dróg moczowych, w kamicy nerkowej przy występujących drobnych złogach (tzw. piasku nerkowym). W podanych wskazaniach lek przyjmuje się przez okres od 7 do 14 dni. Po tym czasie konieczna jest konsultacja z lekarzem.
Ze względu na brak badań nie jest wskazany dla kobiet ciężarnych, karmiących piersią oraz osób poniżej 12. roku życia.
Aminek egipski – skutki uboczne, przedawkowanie
Aminek egipski to roślina o udowodnionym działaniu fotouczulającym. W czasie kuracji wskazane jest unikanie ekspozycji na promieniowanie UV (opalanie, solarium).
Dla keliny udowodniono działanie pobudzające mięśniówkę macicy, stąd aminek egipski jest niewskazany dla kobiet ciężarnych.
Wysokie dawki surowca mogą być przyczyną wzrostu stężenia enzymów wątrobowych i uszkodzenia wątroby.
Stosowanie długotrwałe wysokich dawek rośliny skutkuje zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego (nudności, zaparcia, brak łaknienia), zawrotami głowy i problemami ze snem.
